150. باب التّمحیص والإمتحان

این باب دارای شش خبر است که مجلسی حدیث 1 را حسن و 2 و 3 و 6 را ضعیف و 4 را صحیح و 5 را مرفوع دانسته و آقای بهبودی فقط حدیث 4 را صحیح شمرده است.

مضمون این روایات آن است که خدا بشر را امتحان می‌فرماید و این سخنی است صحیح و در قرآن تصریح شده که:

﴿وَلَنَبۡلُوَنَّكُم بِشَيۡءٖ مِّنَ ٱلۡخَوۡفِ وَٱلۡجُوعِ وَنَقۡصٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَنفُسِ وَٱلثَّمَرَٰتِۗ وَبَشِّرِ ٱلصَّٰبِرِينَ﴾     [البقرة: 155]

« و هر آینه حتماً شما را به اندکی از بیم و گرسنگی و نقصان مال و جان و میوه‌ها می‌آزماییم و صابران را مژده و بشارت ده».

و آیات بسیار دیگر. حدیث چهارم این باب کاملاً مطابق تعالیم قرآن کریم است. امّا نباید غفلت کرد که مراد کلینی آن است که به طور غیرمستقیم بگوید خدا بندگانش را با غیبت امام غائب آزمایش می‌کند. می‌گوییم: اوّل باید وجود پسر حضرت عسکری و غیبت او اثبات شود سپس بگوییم که غیبت امام نیز از اموری است که مؤمنین با آن امتحان می‌شوند.